کد مطلب:43734
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:32
در آية نخست سورة مُجادله آمده است: زن دربارة شوهرش با خدا مجادله ميكند. منظور از اين عبارت چيست؟
1. همان گونه كه در آيات بعدي بيان شده، موضوع آية شريفه، دربارة ظهار است كه از كارهاي زشت عصر جاهليت بود; يعني زماني كه مرد از همسرش ناراحت ميشد، براي اين كه او را در فشار و تنگنا قرار دهد، ميگفت: انت عليّ كظهرامي; تو نسبت به من، هم چون مادرم هستي. و به دنبال آن معتقد بودند كه آن زن براي هميشه بر همسرش حرام ميشود و حتي نميتواند همسر ديگري انتخاب كند و هم چنان بي تكليف ميماند.( تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 23، ص 416، دارالكتب الاسلامية. )
2. در خصوص آية شريفه مورد پرسش، ماجرا چنين بود كه زني از انصار به نام خوله كه از طايفة خزرج و نام همسرش اوس بن صامت بود، در واقعهاي مورد خشم شوهرش قرار گرفت و شوهرش هم كه شخصي تندخو بود، تصميم گرفت از وي جدا شود و همان عبارت مربوط به ظهار را به همسرش گفت; چيزي نگذشت كه پشيمان شد و از همسرش خواست نزد پيامبر6 برود و از ايشان بپرسد آيا راه حلّي وجود دارد يا خير. پيامبر6 هم در پاسخ به پرسش زن فرمود: تو بر او حرام نشدهاي، اما زن پس از اصرار، سرانجام روي به درگاه خداوند آورد و از او تقاضاي كمك كرد.
اين جا بود كه به پيامبر6 وحي شد و آيات آغازين اين سوره مباركه نازل شد; آياتي كه راه حلّ مشكل ظهار را به روشني بيان ميكند; آنگاه پيامبر6 از زن خواست همسرش را نزد او بياورد و حكم آيه شريفه را كه آزادي يك برده، روزه گرفتن دو ماه پي در پي، و در صورت عدم امكان دو ماه روزه، انجام دستور اول و سرانجام دستور سوّم را به شوهرش فرمود. وي هم توانايي انجام دستور سوّم را داشت كه پس از دادن كفاره، اين زن و شوهر به زندگي گذشتة خود بازگشتند.( همان. )
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.